Bulo Bulo

Bulo Bulo to wioska w tropikalnej części Boliwii. Powstała w 1985 roku, licząc ok. 18 rodzin. Wcześniej, jak wspominają założyciele tego miejsca, była tu dżungla, dzika zwierzyna, żadnych dróg. A ludzie przybyli tutaj w poszukiwaniu nowych terenów do osiedlenia.

Opiekę duszpasterską sprawowali tu najpierw księża salezjanie, dojeżdżając do wioski z parafii San Carlos, odległej ok. 70 km, a później ojcowie franciszkanie OFMCon, którzy przyjeżdżali z Ivirgarzama (ok. 50 km).

W marcu 1996 r., na prośbę ks. bpa Adalberto Rossatiego, do Bulo Bulo przybywają Sługi Jezusa. Przez pierwsze dwa lata mieszkała tu i pracowała s. Irena Jędryka. Był już tutaj wybudowany kościół, mieszkanie dla sióstr, plebania (ale jeszcze bez księdza) oraz salki katechetyczne. Z siostrą Ireną mieszkały dwie dziewczyny, które uczyły się w Bulo Bulo. W roku 2001, wraz z przybyciem na stale kapłana, powstała parafia.

Od czasu powstania do dziś Bulo Bulo bardzo się zmieniło i rozrosło. Obecnie mieszka tu ok. 5600 ludzi, a w szkole uczy się ponad 2000 dzieci i młodzieży.

Wspólnota w Bulo Bulo jest wspólnotą formacyjną i bardzo zaangażowaną w duszpasterstwo i pomoc biednym. Odbywa się tutaj formacja dla dziewcząt, które dopiero co rozpoczynają życie zakonne, czyli dla aspirantek. Zaś praca, którą na dzień dzisiejszy zajmują się siostry to:

  • katechezy do I Komunii i bierzmowania w parafii i kaplicy dojazdowej w Rio Blanco,
  • lekcje religii w szkołach, gdzie nie ma etatów dla nauczycieli religii oraz w odległych wioskach,
  • pomoc w nauce dzieciom, które mają z tym problemy – tzw. świetlica,
  • prowadzenie grup parafialnych: ministrantów, dzieci i młodzieży oraz scholi,
  • organizowanie dni formacyjnych dla katechistów świeckich,
  • prowadzenie dni skupień dla dziewcząt i grupy powołaniowej,
  • obsługiwanie kościoła w Bulo Bulo i kaplicy dojazdowej w Rio Blanco (przygotowanie do liturgii, sprzątanie, dekoracje, kwiaty itp.),
  • prowadzenie apteki,
  • różnorodna pomoc najbiedniejszym rodzinom oraz dzieciom i młodzieży, by mogły się uczyć,
  • towarzyszenie księdzu w wyjazdach do wiosek na Msze św. i inne spotkania ewangelizacyjne.

W tym, co robimy staramy się mówić o Bogu słowem i czynem, być blisko ludzi, wsłuchiwać się w ich potrzeby, rozeznawać to, czego Bóg od nas chce dzisiaj i w tym miejscu.