23-28 czerwca odbyły się rekolekcje muzyczno- ewangelizacyjne w Przemyślu. Temat przewodni brzmiał: ,,Bóg jest w każdym z nas”. Wydaje się prosty. Jednak poznałam głębię tych słów. Każdy dzień zaczynał się poranną modlitwą, potem Siostra Iza głosiła tak zwane „pięć minutków”, które dotyczyły naszej relacji z Bogiem. Siostra zwróciła uwagę na modlitwę uwielbienia. Następnie po śniadaniu była konferencja Księdza Przemka. Nakarmieni słowem pracowaliśmy w grupach. W pierwszy dzień mieliśmy się skupić nad tym w czym jesteśmy podobni do Boga. Grupy ułożyły piosenki, rymowanki, bądź ciekawe prezentacje podsumowujące ich pomysły. Najbardziej dotknęło mnie to, że każdy z nas posiada w sobie pierwiastek Boski, przez co poczułam się dowartościowana i potrzebna. Tak samo zaczęłam patrzeć na drugiego człowieka jako tego, który posiada w sobie Tą Cząstkę. Kolejnym punktem dnia był wspólny taniec i śpiew. Mogliśmy ze wszystkich sił chwalić Pana. Zauważyłam, że radość wypełnia nas wtedy, gdy stajemy się wolni. Taką wolność odczułam dzięki Bogu, który otworzył mnie na bliźniego. Lubię, gdy ktoś mnie o coś prosi, w zamian dostaję dwa razy tyle co dałam. Gotowość do służenia, pozytywne odpowiadanie na natchnienia Ducha Świętego, który mi podpowiada co bym mogła dobrego uczynić, sprawia, że czuję się potrzebna Bogu, który mnie kieruje do bliźniego. Czuję, że mam misję. Misję przybliżania ziemi do nieba. Z taką mocą wyruszyłam w niedzielę na ewangelizację. Głosiliśmy Boga w śpiewie i tańcu oraz w słowie, które rozdaliśmy razem z cukierkami. Towarzyszył mi stan ducha, którego nie da sie opisać. Nie mogłam się doczekać spotkania z Panem na adoracji. Tak wiele siły odnawiającej otrzymałam dzięki zapatrzeniu na Hostię jaśniejącą w Monstrancji. Każdy smutek i radość mogliśmy napisać Bogu w listach, które wysłaliśmy do nieba. Bardzo spodobała mi się również droga światła. Wyruszyliśmy wieczorem na spacer po mieście ze świecami, tekstem i śpiewem. Wyszliśmy do ludzi i modliliśmy się do Pana złożyliśmy świadectwo wiary. Rozważania pomogły mnie nakierować na słuchanie Boga.

Wracając z rekolekcji czułam się narodzona na nowo. Moje serce przepełniała nadzieja. W jednym dniu mieliśmy wybrać sobie cytat z Pisma Świętego, które nas dotyka najbardziej. Moje brzmiało : „Miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa wiele grzechów.” (1 P 4,18) Z tym zdaniem przymierzam swoje życiowe ścieżki po dziś dzień..

Agnieszka