FARTUCH ŚWIĘTEJ ZYTY

Atrybutem królowej jest korona, a sługi – fartuch. Święta Zyta jest przedstawiana na obrazach w fartuchu lub zapasce. Taka część ubrania jest znakiem, że osoba zajmuje się pracami służebnymi.

Święta Zyta – Włoszka pracowała przez 40 lat jako służąca, z czasem zaufana służąca-administratorka. Miała możliwość bycia swobodną, niezależną, ale ten styl życia wybrała, gdyż upodabniał ją do Chrystusa Sługi i dawał możliwość rozwijania życia religijnego.

FARTUCH Świętej Zyty jest też znakiem jej CZYSTOŚCI. Wiele świętych dziewic, męczennic okryte było białym ozdobnym fartuszkiem, na przykład bł. Karolina Kózkówna. Fartuch realnie ochrania ubranie przed brudem fizycznym i wskazuje na POTRZEBĘ CHRONIENIA SIEBIE PRZED BRUDEM SERCA. Święta Zyta była niezamężna, pozostała dziewicą z wyboru. Żyła dla Jezusa – swego Oblubieńca.

Do zapaski lub fartucha można włożyć COŚ DOBREGO i zanieść to drugim. Taka rzecz – w czasach Świętej Zyty, gdy nie produkowano zgrabnych, poręcznych opakowań – była bardzo praktyczna, a napełniona budziła nadzieję na miłosierdzie. Nasza święta jest znana z dzieł miłosierdzia na rzecz współsłużących i biedaków z zewnątrz. Obdarowywała drugich ze swego, ale i ze stołu pracodawców, których zaufanie zdobyła sobie pracowitością i uczciwością.

Niemodne są zapaski, ale kto chce służyć, niech pomyśli, czy nie powinien mieć jej w swojej garderobie fartucha i nakładać w stosownym czasie.