Muzeum

Historia muzeum sięga 2006 roku, kiedy to - w związku z jubileuszem 150-lecia urodzin Eleonory Motylowskiej, Współzałożycielki Zgromadzenia Slug Jezusa - postanowiono zebrać z domów, zabezpieczyć i wyeksponować przedmioty o wartości historycznej. Inspiratorką tego przedsięwzięcia była Anna Jakubczyk, ówczesna Przełożona generalna. Zorganizowanie muzeum powierzono Lidii Świerczek. 

Siedzibą muzeum był dom Zgromadzenia przy ul. Teresińskiej 9 w Warszawie. Z czasem do muzeum napływało coraz więcej eksponatów i brakowało dla nich miejsca w przygotowanych salach. W 2018 roku Barbara Latocha, Przełożona Generalna, podjęła decyzję o przeniesieniu muzeum do domu generalnego Zgromadzenia w Warszwie przy ul. Sewerynów 8. Otrzymało ono nazwę MUZEUM HISTORYCZNE ZGROMADZENIA SŁUG JEZUSA im. Eleonory Motylowskiej. Prace związane z przeniesieniem muzeum trwały od września 2021 roku do sierpnia 2022.

Muzeum dzięki zachowanym pamiątkom ukazuje historię Zgromadzenia Sług Jezusa oraz jego misję wśród służących i kobiet. Przedstawia także postać Eleonory Motylowskiej na tle historycznym, kulturowym i społecznym przełomu XIX i XX wieku. Prezentowane zbiory obrazują działalność duszpasterską oraz opiekuńczo-oświatową Zgromadzenia i podkreślają rolę kobiety w podnoszeniu poziomu religijnego i kulturalnego społeczeństwa – w okresie od 1884 roku do czasów współczesnych.

Zebrane pamiątki – same oryginalne przedmioty - wyeksponowane są na znacznej przestrzeni, dużym holu na którym rozplanowano ścieżkę historyczną oraz w pięciu salach tematycznych związanych działalnością zgromadzenia.

Zobaczyć można rzeczy używane przez Eleonorę Motylowską, a związane z jej pracą oraz życiem poświęconym Bogu, a także rękodzieła przez nią wykonane.

Ścieżka historyczna prowadzi nas od początku istnienia zgromadzenia zapoznając nas z działaniami jakie podejmowały Sługi Jezusa na rzecz służących. Znajdziemy tu eksponaty pozostałe po prowadzonych Stowarzyszeniach oraz Schroniskach dla Służących. Zobaczymy rzeczy pozostałe po Szkołach zawodowych prowadzonych przez Zgromadzenie: dokumenty oraz prace wykonane przez uczennic. W przestrzeni II wojny światowej oraz okresu PRL możemy poczuć klimat tego czasu, troskę o każdego człowieka potrzebującego pomocy czy obrony jakie płynęły z działalności członkiń Zgromadzenia. Ostatnia przestrzeń na holu ukazuje nam współczesną działalność Zgromadzenia, świadectwo odnalezienia się w zupełnie odmienionej rzeczywistości oraz rozpoznawania znaków czasu w posługiwaniu ubogim dziewczętom.

Poszczególne sale tematyczne zapraszają nas do wejścia w historię pracy zagranicznej wspólnot Sług Jezusa. W sali pamięci możemy dostrzec zaangażowanie każdej Sługi Jezusa i tego jaki ślad pozostawiły w społecznościach w których posługiwały.

Sala sztuki to część ekspozycji, która zaprasza nas do świata piękna, harmonii i ludzkich talentów, a przez to do odkrywania dotyku Boga. Kolekcja przedmiotów sakralnych znajdująca się w tej sali pochodzi z różnych źródeł. Ukazane tu dzieła sztuki były w dawnych kaplicach Zgromadzenia oraz na wyposażeniu zakładów i domów lub zostały ofiarowane przez osoby związane ze wspólnotami Sług Jezusa.

Salon międzywojenny jest przestrzenią zaaranżowaną w taki sposób, by był zbliżony do rzeczywistego wyglądu. Zebrane eksponaty pochodzą z wyposażenia XIX-wiecznych oraz przedwojennych domów i placówek Zgromadzenia, a także od jego dobrodziejów. Naczynia, srebra, jak i porcelana jakie można w nim obejrzeć są obrazem kunsztu rzemieślniczego, jaki rozwijał się w Polsce oraz w innych okolicznych państwach na przełomie XIX i XX wieku.

W ostatnim pomieszczeniu, Sali Sacrum zebrane z różnych domów Zgromadzenia oraz dary otrzymane od osób z nim związanych, przedmioty kultu liturgicznego, świadczą o znajomości poziomu artystycznego firm (Fraget, Norblin, fabryka Wolska i inne), z których usług Sługi Jezusa korzystały. Zobaczyć można tu także przedmioty związane z osobami znaczącymi dla Zgromadzenie ale także dla Kościoła Powszechnego takimi jak arb Stanisław Gall czy abp. Achillesie Rattim – nuncjuszu apostolskim w Polsce (1919-1921), a późniejszym papieżu Piusie XI (1922-1939).

Galeria muzeum