Rozważania różańcowe cz. 1
23 czerwca 2019
Rozważania różańcowe cz. 3
23 czerwca 2019
Tajemnice światła – rozważania na podstawie Notatek Rekolekcyjnych Eleonory Motylowskiej
1. Chrzest Jezusa
Pan Jezus przygotował się do życia apostolskiego, aktem pokory idąc do św. Jana po chrzest. Podwójną stąd naukę czerpać mogę pokory i posłuszeństwa. Pan Jezus, będąc Bogiem, uniża się przed stworzeniem. Święty Jan spełnia akt posłuszeństwa, chrzci swego Boga. Pomimo swej nędzy, nieumiejętności [chcę] spełniać swe trudne obowiązki z wiarą w pomoc Bożą, ufając, że i prostym słowom Bóg namaszczenia doda i w pracy błogosławić raczy.
Jezu ucz mnie posłuszeństwa Bogu, abym dał Mu się prowadzić.
2. Jezus objawia siebie na weselu w Kanie
Ktokolwiek ucieknie się do [Maryi] z ufnością, zawiedziony nie będzie. Czym wysłużyła sobie Maryja godność niezmierzoną Macierzyństwa Bożego; czystością, pokorą, posłuszeństwem. I my możemy zjednać sobie miłosierdzie Boże, poddając swój sąd i wolę pod posłuszeństwo i starając się o wielką czystość sumienia i serca. Z całą ufnością uciekam się do Ciebie, Matko Ukochana, abyś mi wyjednała tę łaskę u Boga.
Jezu, dziękuję Ci za Maryję – moją Matkę.
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Gorliwość powinna być złączona ze stanowczością, jak mamy przykład w Panu Jezusie, który wziąwszy powrozek, uczynił z niego bat, by wypędzić kupczących w świątyni Jerozolimskiej i czynił często gorzkie wymówki faryzeuszom za ich przewrotność. Tak i my powinniśmy się zdobywać na stanowczość, kiedy idzie o zgorszenie lub zapobieżenie złemu. Gorliwość przy stanowczości powinna być połączona z wielką łagodnością i słodyczą, bo tylko taka może wiele dobrego zrobić.
Jezu spraw, niech moje serce będzie gorliwe, ale i łagodne.
4. Przemienienie na górze Tabor
„Wziął Jezus Piotra, Jakuba i Jana i wyprowadził ich na górę wysoką, osobno” (Mt 17,1). Pan Jezus wyprowadził uczniów Swoich z wiru, hałasu miast, z pomiędzy tłumów otaczających ich, od zajęć i prac zwykłych… W tym celu idźmy śladami Mistrza naszego. Jako zaś się przemienić mamy duchowo, wstąpmy na górę Tabor. Przypatrzmy się chwale Pana Jezusa przemienionego. Błagajmy o łaskę odmiany, odnowienia się: „duchem umysłu naszego”.
Jezu dziękuję Ci, że odnawiasz mnie duchowo.
5. Ustanowienie Eucharystii
Wieczerza Pańska, słodka, droga dla naszego serca pamiątka ustanowienia Najświętszego Sakramentu. Umiłowawszy swe, umiłował do końca i pozostał z nami do skończenia świata; niepojęta tajemnica miłości, cud wszechmocności Bożej. Jak jednym słowem Bóg uczynił cały świat, tak jednym słowem Pan Jezus przemienił chleb w Ciało Swoje, wino w Krew Swoją Najświętszą. Większej miłości nad oddanie życia nikt okazać nie może; Pan Jezus z miłości ku nam nie tylko oddaje życie Swoje, staje się nadto po wszystkie czasy pokarmem naszej duszy.
Jezu bądź uwielbiony za sakrament Eucharystii.
